اثربخشی درمان والدگری ذهن آگاهانه بر دشواری در تنظیم هیجان، فراوالدگری و تنیدگی والدینی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم
محل انتشار: کنفرانس ملی روانشناسی کاربردی و توسعه انسانی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 33
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
APHD01_113
تاریخ نمایه سازی: 11 تیر 1403
چکیده مقاله:
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی درمان والدگری ذهن آگاهانه بر دشواری در تنظیم هیجان، فراوالدگری و تنیدگی والدینی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. در این پژوهش از طرح آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. با استفاده از نمونهگیری داوطلبانه از بین مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مراجعه کننده به انجمن حمایت از کودکان اوتیسم شهر اهواز در سال ۱۳۹۹ تعداد ۳۰ مادر انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه(هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای تحت مداخله والدگری ذهن آگاهانه مبتنی بر بوگلز و رستیفو(۲۰۱۴) قرار گرفت، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های دشواری در تنظیم هیجان گراتز و رومر(۲۰۰۴)، فراوالدگری هاوک و هولدن(۲۰۰۶) و تنیدگی والدینی آبدین(۱۹۹۵) بودند. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد گروه آزمایش و کنترل از لحاظ متغیرهای دشواری در تنظیم هیجان، فراوالدگری و تنیدگی والدینی تفاوت معنیداری با یکدیگر دارند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که درمان والدگری ذهن آگاهانه میتواند بر دشواری در تنظیم هیجان، فراوالدگری و تنیدگی والدینی مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عاطفه کاظمی
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز ، ایران
عسل سینایی
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز ، ایران
زهرا براتی
کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز ، ایران