پیش بینی نارسایی شناختی بر اساس پنج عامل بزرگ شخصیت

سالمندی یکی از مهم ترین دوره های زندگی است که از مشکلات شایع آن افزایش نارسایی های شناختی می باشد اما با توجه به ویژگی های شناختی این میزان ممکن است متفاوت باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نارسایی شناختی بر اساس پنج عامل بزرگ شخصیت انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش سالمندان ساکن شهرستان سمنان در سال ۱۴۰۰بود که ۲۲۶ نفر از آن ها به روش سرشماری انتخاب شدند و با مقیاس های نارسایی شناختی برادبنت و همکاران و پنج عامل بزرگ شخصیت مک کری و کاستا مورد ارزیابی قرار گرفتند.پرسشنامه ها به صورت تصادفی طبقه ای با حضور خود پژوهش گر یا مجری (فردی کارشناس در رشته روانشناسی) اجرا شد و متوسط زمان پاسخگویی ۱۵ دقیقه بود و برای بررسی نتایج داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون خطی با نرم افزار SPSSنسخه ۲۲مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین نارسایی شناختی و این پنج عامل رابطه وجود دارد. همچنین بین نارسایی شناختی و روان رنجور خویی رابطه مثبت و با چهار عامل دیگر رابطه منفی دیده شد. طبق نتایج، پیشنهاد می شود با بالا بردن میزان برون گرایی و خوشایندی، توافق پذیری و وظیفه شناسی و همچنین کاهش دادن رفتارهای روان رنجور، باعث کاهش نارسایی شناختی در دوران سالمندی شویم.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، نارسایی شناختی ، پنج عامل بزرگ شخصیت