پیش بینی اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه والدین آنان

هدف: هدف این پژوهش پیش بینی اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان بر اساس طرحواره های ناسازگاراولیه والدین آنان بود. روش: روش این پژوهش توصیفی- همبستگی و غیر آزمایشی بود. جامعه آماری دربرگیرنده دانش آموزان پایه سوم ابتدایی و والدین آنان در یکی از مدارس دولتی پسرانه منطقه ۵ شهر تهران در سال ۱۳۹۶ بود. ۲۰۰ دانش آموز به همراه والدین آنان به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه طرحواره ناسازگاراولیه یانگ (فرم کوتاه)در سال۱۹۹۸ توسط یانگ، و پرسشنامه مرضی کودکان،درسال ۱۹۸۴ توسط گادو و اسپیرافکین، گردآوری شد. از روش رگرسیون چندگانه با رویکرد همزمان برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: از بین حوزه های طرحواره های ناسازگار اولیه والدین، بریدگی /طرد، دیگرجهت مندی، گوش به زنگی بیش از حد و بازداری به صورت مثبت و معنادار اختلال نافرمانی مقابله ای فرزندان را پیش بینی می کردند، اما طرحواره ی محدودیت های مختل قادر به پیش بینی اختلال نافرمانی مقابله ای در فرزندان نبود. نتیجه گیری: طرحواره های ناسازگار اولیه والدین به صورت مثبت و معنادار، اختلال نافرمانی مقابله ای فرزندان را پیش بینی می کنند.