بررسی اثربخشی مشاوره زوجی به شیوه گفتگوی موثر و طرحواره درمانی در حل مسئله تعارضات شغلی و زناشویی مراجعه کنندگان شاغل به مراکز مشاوره شهر گرگان

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان اثر بخشی مشاوره زوجی به شیوه گفتگوی موثر و طرحواره درمانی در حل مسئله تعارضات شغلی و زناشویی می باشد. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر تعداد ۱۴۰ نفر از مراجعه کنندگان شاغل به مراکز مشاوره شهر گرگان بوده که تعداد ۶۰ نفر بعنوان نمونه بصورت هدفمند انتخاب و در ۳ گروه گفتگوی موثر و طرحواره درمانی و کنترل به تعداد مساوی و بصورت تصادفی قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه ۵۴ سوالی تعارضات زناشویی "ثنایی و ترابی" که ۸ مولفه از تعارضات را مورد سنجش قرار می دهد، می باشد. هر یک از زوجین گروه آزمایش مورد مشاوره زوجی به شیوه گفتگوی موثر و طرحواره درمانی قرار گرفتند. یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته ها نشان می دهد که: مشاوره زوجی به شیوه گفتگوی موثر و طرحواره درمانی بر حل مسئله تعارضات شغلی و زناشویی موثر است. بین مشاوره زوجی به شیوه طرحواره درمانی و شیوه گفتگوی موثر تفاوت معناداری وجود ندارد. هم-چنین شیوه گفتگوی موثر در زنان بیش از مردان بر حل تعارضات موثر است و درنهایت مشاوره زوجی به شیوه گفتگوی موثر فقط بر کاهش تمام مولفه های تعارضات زناشویی به غیر از همکاری و رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر تاثیر داشته در حالی که درمشاوره زوجی به شیوه طرحواره درمانی فقط بر مولفه های افزایش واکنش هیجانی و کاهش رابطه خانوادگی با خویشاوندان همسر تاثیر نداشته است.نتیجه گیری: مشاوره ی زوجی به شیوه های طرحواره درمانی و گفتگوی موثر می تواند تعارضات شغلی و زناشویی را حل کند. تغییر نگرش در آنان و شناسایی باور های معیوب خود، منجر به تغییر انتظارات آنان از یکدیگر و از ازدواج می گردد و در نهایت تعارض کمتری را در آنان به همراه خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

مشاوره زوجی ، شیوه گفتگوی موثر ، شیوه طرحواره درمانی ، تعارضات زناشویی ، تعارضات شغلی.