رابطه ی خستگی ذهنی و کیفیت زندگی با بهزیستی روانشناختی پرستاران

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف رابطه ی خستگی ذهنی و کیفیت زندگی با بهزیستی روانشناختی پرستاران زن انجام گرفت.روش کار: پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه ی پرستاران زن بیمارستان های دولتی در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۹شهرستان ابهر تشکیل می دادند که از میان آنها ۱۹۰ پرستار به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه ی بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹)، پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶) و پرسشنامه ی خستگی ذهنی اسمتس (۱۹۹۶) پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد.یافته ها :یافته ها نشان داد که بین کیفیت زندگی و مولفه هایش با بهزیستی روانشناختی رابطه ی مثبت معنادار و بین خستگی ذهنی با بهزیستی روانشناختی رابطه ی منفی معناداری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریبا ۷۱ درصد از واریانس بهزیستی روانشناختی پرستاران زن براساس متغیرهای کیفیت زندگی و خستگی ذهنی قابل پیشبینی است (۰۱/۰>p).نتیجه گیری : می توان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی و خستگی ذهنی از متغیرهای مرتبط با بهزیستی روانشناختی است، که لزوم توجه مسئولین و دستاندرکاران بیمارستان ها را به سوی اینگونه متغیرها طلب می کند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، خستگی ذهنی ، بهزیستی روانشناختی پرستاران.