مقایسه خودکارآمدی تحصیلی، جهت گیری هدف و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان معتاد به اینترنت و عادی در ایام شیوع ویروس کرونا

این پژوهش با هدف مقایسه خودکارآمدی تحصیلی، جهت گیری هدف و پیشرفت تحصیلی در دانشجویان معتاد به اینترنت و عادی در ایام شیوع ویروس کرونا انجام شد. روش این پژوهش توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل شهر رشت در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود. حجم نمونه شامل ۱۲۰ نفر(۶۰ نفر معتاد به اینترنت و ۶۰ نفر عادی) بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس و از طریق پر کردن پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ و کسب نمره یک انحرف معیار بیشتر از میانگین برای گروه معتاد به اینترنت و یک انحراف معیار پایین تر از میانگین برای افراد عادی انتخاب شدند. آزمودنی های دو گروه با استفاده از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی زاژاکووا و همکاران(۲۰۰۵)، جهت گیری هدف الیوت و مک گریگور(۲۰۰۱) و معدل آخرین ترم تحصیلی شان مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از شیوه های آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی( تحلیل واریانس) با استفاده از نرم افزار آماری spss-ver۲۰ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین دانشجویان معتاد به اینترنت و عادی در ابعاد خودکارآمدی تحصیلی، جهت گیری هدف تفاوت معنی داری وجود داشت اما تفاوت در سطح پیشرفت تحصیلی معنی دار نبود. وابستگی به اینترنت و فضای مجازی می تواند تحت تاثیر سطح خودکارآمدی و جهت گیری هدف باشد و یا بر روی آن تاثیر بگذارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، جهت گیری هدف ، پیشرفت تحصیلی ، اعتیاد به اینترنت