افزایش سرزندگی تحصیلی در سایه روابط معلم و دانش آموز

حس درونی سرزندگی، شاخص موثری برای سلامت روانی می باشد که موجب پیشرفت تحصیلی می گردد؛ برای مثال، زمانی که دانش آموز کاری را به طور خودجوش انجام می دهد، نه تنها احساس خستگی و ناامیدی نمی کند، احساس می نماید که انرژی و نیروی او افزایش نیز پیدا کرده است. یکی از عوامل موثر بر سرزندگی تحصیلی روابط معلم – دانش آموز است. ارتباط معلم و دانش آموز یک منبع مهم حمایت اجتماعی است که در یادگیری دانش آموزان نقش محوری دارد و به عنوان جنبه اصلی حرفه تدریس به پیامدهای آموزشی و رفتاری کمک می کند. معلمان برای دانش آموزان در حکم پایگاهی امن در برابر مشکلات و راهنمایی برای کشف و تجربه جهان پیرامون هستند بنابراین بدیهی است که نوع رفتار معلمان بتوان رفتارهای دانش آموزان را پیش بینی نماید. از طرفی روابط معلم و دانش آموز بخش اصلی آموزش و یادگیری موفق محسوب می شود. بدیهی است که دانش آموزان در بسیاری از محیط های یادگیری به معلمان خود نیازمندند. به عبارت روشنتر، معلمان برای دانش آموزان در حکم پایگاهی امن در برابر مشکلات و راهنمایی برای کشف و تجربه جهان پیرامون هستند بنابراین بدیهی است که نوع رفتار معلمان بتوان رفتارهای دانش آموزان را پیش بینی نماید. لذا با توجه این مهم هدف اصلی پژوهش حاضر نقش روابط معلم دانش آموز در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیل و از نوع مروری و کتابخانه ای می باشد . در واقع در این پژوهش، پژوهشگر یافته های کتابخانه ای و میدانی را گردآوری نموده و به روش استقرائی به فشرده سازی آنها از طریق طبقه بندی و سپس تجزیه و تحلیل پرداخته است. نتایج نشان داد رابطه مثبت معلم با دانش آموزان و همچنین دانش آموزان با هم، بر رابطه عاطفی و اجتماعی کلاس، ایجاد انگیزه یادگیری، دلبستگی به مدرسه، همکاری در فعالیتهای کلاسی، تلاش بسیار در مواجهه با مشکلات کمک و حمایت دوستانه، درک رفتار میان-فردی، ایجاد مسئولیت و آزادی در کارهای دانش آموز و رفتار هایشان با هم موثر است.

کلیدواژه ها:

سرزندگی ، تحصیل ، روابط معلم- دانش آموز.