بررسی روشهای تدریس سنتی و جدید وتاثیر آنها در یادگیری دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان سروآباد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲

یادگیری صحیح یکی ازاهداف مهم آموزش و پروش می باشد منحصرشدن اموزشی رسمی به آموزشهای نظری و ارزیابی از اندوخته های ذهنی نقیصه ای است که برهیچ یک ازصاحبنظران تعلیم و تربیت پوشیده نیست پژوهشگران نیز دریافته های تحقیقاتی خود به تاثیر بیشتر روشهای نوین فعال تدریس درپیشرفت تحصیلی و تقویت انگیزه و توانایی علمی دانش اموزان نسبت به روشهای سنتی تاکید می نمایند اما هنوز تغییرقابل ملاحظه ای در روش تدریس معلمین و شیوه یادگیری دانش اموزان بوجود نیامده است پژوهش حاضر درپی تاکید روشهای تدریس فعال و نوین و اشنایی معلمان و همکاران محترم با این روشها می باشد براین اساس پژوهشی دررابطه با دروس تعلیمات اجتماعی دوره متوسطه دربین مدارس پسرانه راهنمایی شهر سروآباد است. این پژوهش با استفاده ازپیش آزمون و پس ازمون درگروه های ازمایش و گواه صورت گرفت گروه آزمایش به مدت ۲ماه هرهفته ۴۵دقیقه تحت آموزش به شیوه مدرن دردرس تعلیمات اجتماعی قرارگرفتند و گروه گواه نیز به شیوه معمول و سنتی به یادگیری پرداختند داده ها واطلاعات جمع آوری شده با استفاده ازآزمون t و استفاده ازنرم افزار Spss تحلیل گردید نتایج و یافته های پژوهش حاضر حاکی ازتایید فرض کلی تحقیق می باشد اما باید خاطرنشان کرد که وقتی داده ها و اطلاعات بصورت خرد مورد مطالعه قرارمی گیرند احتمال ریزش تحلیلهای آماری زیادتر میشود و احتمال معناداری نتایج را کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس نوین ، روش تدریس سنتی ، یادگیری و روش های آن