بررسی آموزش مبتنی بر موسیقی بر کاهش اختلال یادگیری کودکان دبستانی شهرستان سروآباد درسال ۱۴۰۱-۱۴۰۲

هدف از اجرای این پژوهش بررسی نقش آموزش مبتنی بر موسیقی بر کاهش اختلال یادگیری دانش آموزان ابتدایی شهرستان سروآباد است. روش مورداستفاده در این نوع پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پس آزمون و پیش آزمون و دو گروه آزمایش و کنترل است. جامعه ای که هدف این مطالعه هست دانش آموزان پایه سوم ابتدایی شهرستان سروآباد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ هست و نمونه های انتخاب شده به تعداد ۳۰ نفر (۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل) و به صورت نمونه در دسترس انتخاب گردیده اند. مدت زمان اجرای این پژوهش در طول مدت هشت هفته جلسه آموزشی است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه مشکلات یادگیری کلرادو مورداستفاده قرار گرفت. پایایی این پرسشنامه، مولفه های آن، توسط سازندگان پرسشنامه با روش های همسانی درونی و باز آزمایی بررسی شده و مقادیر قابل قبولی را به دست داده است. روایی تفکیکی و روایی سازه پرسشنامه مذکور در حد مطلوب گزارش شده است. همچنین روایی همگرای مولفه های این پرسشنامه با پرسشنامه پیشرفت تحصیلی استاندارد به این ترتیب گزارش شده است: خواندن ۶۴/. ریاضی ۴۴/. شناخت اجتماعی ۶۴/. اضطراب اجتماعی ۶۴/؛ و عملکرد فضایی ۳۰/. فرضیه های پژوهش به کمک آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که: گروه آزمایش پس از استفاده از آموزش مبتنی بر موسیقی در اختلالات یادگیری شامل کاهش اختلال خواندن، کاهش اختلال نوشتن، کاهش اختلال ریاضی، کاهش اضطراب اجتماعی و افزایش شناخت اجتماعی رشد محسوسی داشته اند. تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده در پژوهش با استفاده از نرم افزار spss و با استفاده از روش های آمار توصیفی از شاخص های میانگین، انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.

کلیدواژه ها:

موسیقی ، آموزش مبتنی بر موسیقی ، اختلال یادگیری ، یادگیری