مدیریت دانش در صنایع (مورد مطالعه: صنعت نفت)

با پیشرفت تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات سازمان ها می توانند مجموعه اطلاعات زیادی را در مورد مشتریان خود طبقه بندی و نگهداری کنند. به عنوان یک پارامتر بسیار تاثیر گذار، مدیریت دانش با هنر ایجاد ارزش افزوده از این سرمایه ناملموس، از ارزش و اهمیت ویژه ای برخوردار است. صنعت نفت، گاز و پتروشیمی، صنعتی تخصص گرا و تجربه محور است که نیروی انسانی به عنوان مهمترین دارایی دانشی سازمان قلمداد می کند. به حداقل رساندن هزینه و زمان در اجرای بهینه فعالیت های تخصصی، ضمن دستیابی به کیفیت مطلوب، از ضرورت های مورد توجه مدیران این صنایع است. . در این راستا در مقاله حاضر با روش تحقیق کمی (مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسنادی)؛ پس از بیان مسئله و ضرورت مدیریت دانش در صنعت نفت، چرخه مدیریت دانش که به طور عمده شامل کسب، خلق، کدگذاری، تسهیم، ارزیابی و کاربرد دانش درون و بین سازمان ها می باشد، براساس رویکرد یکپارچه دالکر (۲۰۰۵) تشریح شده و سپس مدل های معتبر مدیریت دانش شامل مدل های ایجاد و کاربرد دانش ویگ، دانش شناسی سازمانی وان کروگ و روس، مارپیچ دانش نوناکا و تاکچی، مدیریت دانش چوو و مدیریت دانش بویسوت، به طور مختصر معرفی شده است. در مرحله بعد با روش تحقیق کیفی (مصاحبه عمقی و تحلیل محتوا) با ۷ نفر از خبرگان صنعت نفت مصاحبه های عمقی و نیمه ساختار یافته صورت گرفته و با کمک یافته های آن، ویژگی ها و عوامل مدل مدیریت دانش متناسب با صنعت نفت تدوین و با مدل های موجود تطبیق داده شد که در نتیجه مدل مدیریت دانش نوناکا و تاکچی به عنوان مدل مطلوب مدیریت دانش برای صنعت نفت شناخته شده و ابعاد مختلف آن در صنعت نفت کشور تشریح شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، چرخه مدیریت دانش ، شرکت نفت ، سرمایه های فکری ، پایگاه دانش