نقش آموزش و پرورش در تربیت دانش آموزان

انسان، موجودی تربیت و اصلاح پذیر است و تلاش و اندیشه والدین، مربیان و مسئولین برای ایجاد تغییر در این گروه از اطفال، موثر خواهد افتاد. علاوه بر این بر خلاف شخص بزرگسال که شخصیت او شکل گرفته است صغیر، شخصیتی در حال تکوین و انعطاف پذیر دارد و لذا اصلاح وی بسیار آسان تر از فرد بزرگسال است. کاستی های تحقیقات قبلی ما را بر آن داشت تا ویژگی های سیاست جنایی تقنینی را در قبال این قشر از جامعه را بررسی نماییم. نوع برخورد جامعه با صغار بزهکار، دارای اهمیتی فوق العاده است. این برخورد باید با این هدف باشد که کودک علاوه بر اصلاح، تربیت نیز شود و برای جامعه نقش مفیدی ایفا نماید. هدف از مقاله، این است که سیاست جنایی در قبال این گونه اطفال و نوجوانان و همین طور ویژگی های این سیاست در قوانین کیفری اسلام و در حکومت دینی به بحث گذاشته شود. همچنین مفهوم طفل و نوجوان در منابع فقهی و مسئولیت کیفری آنان و اصولی که باید در تعیین مجازات این قشر با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و تجزیه وتحلیل داده ای و استفاده از منابع مدون کتابخانه ای موردتوجه قرار گیرد؛ بنابراین نتیجه ای که می توان حاصل کرد اینکه اتخاذ یک سیاست جنایی افتراقی در خصوص این قشر آسیب پذیر از مسائل مهمی است که در متون دینی نیز به آن توجه شده است؛ لذا برخورد باید به گونه ای قاطع، سرنوشت ایشان را در آینده ای نه چندان دور رقم بزند؛ واکنش نامناسب و غیرمنطقی، از آنان، بزهکارانی حرفه ای در آینده خواهد ساخت؛ درحالی که واکنشی مناسب و شایسته، آنان را مجددا به آغوش اجتماع باز خواهد گرداند و جامعه از آنان به عنوان افرادی شرافتمند استقبال خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

سیاست جنایی ، اطفال ، نوجوانان ، مسئولیت کیفری ، اصلاح و تربیت