مرور و بررسی تحلیلی ساحت های شش گانه در آموزش و پرورش و نقش خانواده در تربیت تمام ساحتی

عرصه تعلیم و تربیت از مهمترین زیرساخت های تعالی همه جانبه کشور و ابزار جدی برای ارتقای سرمایه انسانی شایسته کشور در عرصه های مختلف است. تعلیم و تربیت دارای کارکردهای مختلفی از جمله علمی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی می باشد. براون و فرانسیس (۱۹۹۳) یادآور شده اند که تاریخ به ما آموخته است که تواناترین جوامع، آنهایی بوده اند که خانواده ها در آنها قویترین بنیاد و سازمان را داشته است(به نقل از صمدی،۱۳۹۰). تعلیم و تربیت از مهم ترین ارکان هر نظام اجتماعی است که هر جامعه ای با توجه به عقاید و اهداف سیاسی و اجتماعی خود اصول وراهبردهایی برای آن تعریف می کند و خانواده به عنوان اولین نهاد آموزشی که در مسیر تربیت نقشی سترگ دارد باید در تحقق این اهداف همواره یاری دهنده سایر نهاد های تربیتی باشد. برنامه تعلیم و تربیت کشور ما و اصول و چارچوب آن در برنامه درسی ملی و سند تحول بنیادین تعریف و شرح داده شده است. به منظور اهمیت این موضوع و تاثیر آن، محقق در این پژوهش با استفاده از روش پژوهش کیفی و استناد به شواهد موجود، برخی مقالات و سند تحول بنیادین سعی نموده اند ساحت های شش گانه ی تربیت این سند را مورد نقد و بررسی قرار دهند. یافته های پژوهش نشان می دهد که سند تحول به عنوان سند مادر و قانون اساسی نظام تعلیم و تربیت بیشتر بر مفاهیم و انتزاعیات تکیه دارد و آنچه در مدارس اجرا می شود با برخی اصول تعریف شده در سند فاصله دارد و ظاهرا سند تحول بنیادین، شکل دادن به مفاهیم انضمامی را به زیر نظامها ویا برنامه های عملیاتی واجرایی، واگذار کرده است لازم است در برخی قسمت ها نحوه ی اجرای این اصول و اهمیت آن ها بازبینی شود.

کلیدواژه ها:

کلید واژه:ساحت های شش گانه ، سند تحول بنیادین ، تربیت تمام ساحتی ، خانواده