مقایسه اثربخشی آموزش مجازی شفقت درمانی و عناصر سرمایه های روانشناختی بر پریشانی روانی و احساس سوگ خانواده های متوفیان مبتلا به کرونا

زمینه و هدف: فقدان و سوگ در خانواده های داغ دیده از کرونا با توجه به نبود مراسم سوگواری، ابراز نکردن احساسات و تخلیه نشدن هیجان های دردناک، باعث پیامدهای نامناسبی در آنان شده است که با توجه به اینکه اندوه و سوگ اگر در زمان مناسب ابراز نشوند سالیان سال بر روی عملکرد اعضای داغدار تاثیرگار است؛ بنابراین این افراد نیازمند مداخلات روان درمانی و مشاوره ای برای بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان هستند، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین مقایسه اثربخشی آموزش مجازی شفقت درمانی و عناصر سرمایه های روانشناختی بر پریشانی روانی و احساس سوگ خانواده های متوفیان مبتلا به کرونا انجام شده است.مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی با روش پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است که از بین خانواده های متوفیان مبتلا به کرونا در سال ۱۴۰۱ در ایران ۴۵ نفر به شیوه هدفمند انتخاب و در ۳ گروه قرار داده شدند و پرسشنامه های پریشانی روانشناختی کسلر و همکاران (۲۰۰۲) و سیاهه آثار سوگ هوگان و همکاران(۲۰۰۱) بر روی آن ها اجرا شد. گروه آزمایش ۱، ۱۲ جلسه شفقت درمانی و گروه آزمایش ۲، ۱۰جلسه سرمایه روانشناختی دریافت نمودند.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مجازی شفقت درمانی و سرمایه روانشناختی بر پریشانی روانی و احساس سوگ تاثیر داشته است(p≤۰.۰۵). همچنین آموزش شفقت درمانی اثربخشی بیشتری نسبت به آموزش سرمایه روانشناختی داشته است.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه هنوز کشورهای جهان با پدیده مرگ عزیزانشان با ابتلا به کرونا هستند و روزبه روز شمار خانواده های دار بیشتر می شود، مشاوران و روان درمانگران حوزه سلامت می توانند از یافته های پژوهش حاضر در راستای کاهش احساس سوگ و پریشانی روانشناختی افراد داغدار استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

: احساس سوگ ، آموزش مجازی شفقت درمانی ، آموزش عناصر سرمایه های روانشناختی ، پریشانی روانی ، خانواده های متوفیان مبتلا به کرونا