اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر انعطاف پذیری روان شناختی، کیفیت زندگی و خود مراقبتی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مولتیپل اسکلروزیس (MS) یکی از شایع ترین بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی است. مزمن بودن ماهیت بیماری، نداشتن درمان قطعی و درگیرکردن فرد در سن جوانی می تواند اثری مخرب بر کیفیت زندگی و شدت خستگی داشته باشد.پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر انعطاف پذیری روانشناختی و کیفیت زندگی و خود مراقبتی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شده است.پژوهش حاضرنیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود.جامعه آماریشامل تمامی زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس شهر تهران بود.از بین آنها، تعداد ۳۰ نفر براساس ملاک-های ورود به مطالعه، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل(۱۵ نفردرهرگروه) جایگزین شدند.گروه آزمایش تحت ۸جلسه ۹۰دقیقه ای درمان مبتنی برتعهد و پذیرش قرارگرفتند. ابزار جمع آوری داده ها عبارت بودند از پرسشنامه انعطاف پذیری،کیفیت زندگی و خودمراقبتی.داده ها با استفاده از نرم افزار۲۳- spss وازطریق تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش باعث بهبود انعطاف پذیری روانشناختی و هریک از زیرمقیاس های آن در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس می شود (۰۵/۰>p). همچنین این مداخله باعث بهبود کیفیت زندگی و هریک از زیرمقیاس های آن (۰۵/۰>p) و نیز خود مراقبتی و هریک از زیرمقیاس های آن در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس می شود (۰۵/۰>p). نتایج نشان داد که مداخله درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش می تواند با تغییر در ادراک مبتلایان به بیماری های مزمن مانند مولتیپل اسکلروزیس در کنار درمان های پزشکی به کار گرفته شود.ازاین رو توجه به این یافته ها و سازوکار اثربخشی روش درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش می تواند اثرات درمانی مناسبی برای افزایش انعطاف پذیری روانشناختی و خود مراقبتی و بهبود کیفیت زندگی در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس در پی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه ها: درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش ، بهبود انعطاف پذیری ، کیفیت زندگی ، خودمراقبتی ، زنان ، مولتیپل اسکروزیس.