اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر انعطاف پذیری روانشناختی، کیفیت زندگی و اضطراب اجتماعی در مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری

این پژوهش با هدف اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر انعطاف پذیری روانشناختی، کیفیت زندگی و اضطراب اجتماعی در مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری انجام شد. پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری مراجعه کننده به مراکز اختلال یادگیری منطقه ۷ شهر تهران بودند، نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از بین کلیه مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری مراجعه کننده به مراکز اختلالات یادگیری منطقه ۷ شهر تهران انتخاب شدند. نمونه پژوهش حاضر از براساس نمونه گیری هدفمند و در دسترس شامل ۳۰ نفر انتخاب شد و به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵ نفری آزمایشی و گروه ۱۵ نفری کنترل به صورت تصادفی در گروه های آزمایشی و کنترل جایگزین شدند برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی، کیفیت زندگی و اضطراب اجتماعی استفاده شد. دادهها در دو سطح آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون پیشفرض آمار پارامتریک و آنالیز کوواریانس) با نرم افزار آماری SPSS نسخه انجام شد. برای گروه آزمایش ده جلسه (هر جلسه ۹۰ دقیقه) برنامه درمان شناختی-رفتاری اجرا شد. نتایج نشان داد درمان شناختی- رفتاری بر ابعاد انعطاف پذیری روانشناختی در مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری موثر است.. درمان شناختی- رفتاری بر ابعاد کیفیت زندگی در مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری موثر است. در نهایت درمان شناختی - رفتاری بر ابعاد اضطراب اجتماعی در مادران دارای کودکان با اختلال یادگیری موثر است.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه ها: درمان شناختی- رفتاری ، ابعاد انعطاف پذیری روانشناختی ، کیفیت زندگی و اضطراب اجتماعی ، اختلال یادگیری.