نقش تعلیم و تربیت در شکوفایی انسان

خانواده، نخستین رکن اساسی پرورش کودکان شایسته است. زیربنای شخصیت کودک، در خانواده سرشته می گردد. در آغاز هر کس تلاش میکند فرزندش به خوبی تربیت شود. هدف اسلام نیز از تربیت فرزندان، تربیت خوب و نیک آنهاست که در راستای مذهب و تعالی روحی و معنوی و دینی باشد نه چیز دیگر و فلسفه وجودی اسلام نیز طبق فرمایش پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) در همین امر خلاصه می شود که فرمود: من برای تکامل بخشیدن به اخلاق و خوی خوب بشریت مبعوث گشته ام . به این منظور این مقاله به روش بالینی مطالعه موردی تهیه شده است که از ابتدای آفرینش انسان تا کنون هر چه قدر در مورد این آفریده الهی که جانشین خالق و هستی بخش مطلق بر روی کره زمین است مطالعه و تحقیق شده است باز هم قطره ای از دریای بیکران علم و دانش آفریننده آن است چرا که انسان چه از نظر جسمی و چه از نظر روحی سالهای سال از جهات مختلف مورد مطالعه و بررسی بوده ولی هنوز ناشکفته ها و نامعلوماتی از نظر جسمی و روحی از دید اندیشمندان و محققان مخفی مانده که بعضا به صورت معجزه آسایی پرده از راز خلقت برمی دارند که نشان دهنده بی بدیل بودن و واقعا جانشین بودن این اعجوبه آفرینش بر روی این کره خاکی می شود. با تمام این اوصاف می توان نتیجه گرفت فرزند صالح، خواسته طبیعی و فطری همه انسانهاست. فرزندانی که روشنی بخش دیده و شادی بخش جان آنها باشند. حتی انسانهای ناشایست هم دوست دارند فرزند آنها خوب و شایسته باشد. در این مقاله نیز سعی بر بیان نقش تعلیم و تربیت در تربیت کودکانی با بهترین ویژگی های انسانی است.

کلیدواژه ها:

تعلیم ، تربیت ، شخصیت کودک ، والدین ، مسئولیت