اثربخشی زوج درمانی سیستمی- رفتاری بر کاهش تعارضات زناشویی

زوج های امروزی مشکلات قابل توجهی را در کنار آمدن با تعارض و ایجاد یک رابطه با دوام دارند. هر چند بروز اختلافات خانوادگی در بین زوجین تا حدودی عادی و طبیعی است؛ اما اگر این اختلافات به صورت صحیح مدیریت نشود، موجب افزایش تعارض زناشویی میگردد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر زوج درمانی سیستمی- رفتاری بر کاهش تعارض زناشویی صورت گرفت. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زوجین ناسازگار مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تبریز بود که از میان آن ها ۳۰ زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. به گروه آزمایش، ۶ جلسه آموزش زوج درمانی سیستمی - رفتاری ارائه شد و برای گروه دوم هیچ آموزشی ارائه نگردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس انجام گرفت. یافته ها نشان داد که اثربخشی زوج درمانی سیستمی- رفتاری بر کاهش تعارض زناشویی در سطح ۰۵ / ۰ معنادار می باشد. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت که زوج درمانی سیستمی- رفتاری موجب کاهش تعارض زناشویی می شود.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی سیستمی- رفتاری ، تعارض زناشویی ، زوجین ناسازگار