تلویزیون و نقش آن در تحصیل و یادگیری کودکان ابتدایی

یادگیری فرایندی است که طی آن یادگیرنده گام به گام وجوه شناختی، رفتاری و عاطفی اش تغییر می کند. فرآیند یادگیری از آغاز تولد انسان شروع میشود و تا پایان عمر او ادامه دارد و ساحتهای فراوانی از یادگرفتن، سخن گفتن، رفتار اجتماعی، پرورش عقلانی، عاطفی و روحی و اخلاقی و ... را شامل می شود. تلویزیون بیش از هر رسانه دیگری در همه جا حضور دارد تقریبا در هر خانه یک تلویزیون به چشم می خورد، برنامه های تلویزیونی، تصویرهایی از پدیده های فرهنگ عامه، برای کودکان و بزرگسالان شناخته شده اند. آمار در سال ۱۹۸۱ نشان داده شده است نوجوانان هفته ای ۲۳ ساعت، کودکان ۶ تا ۷ ساله حدود ۲۶ ساعت و کودکان ۲ تا ۵ ساله حدود ۲۹ ساعت از وقت خود را به تماشای تلویزیون نشسته اند که این آمار قابل توجهی است، مدارس بر تاکید خود بر فرآیندهای شناختی ادامه می دهند، تلویزیون آموزگاری نیرومند و در ضمن خطرناک، اما بیننده آگاه نیست که هنگام تماشای تلویزیون در مسیر یادگیری است. کودکان و نوجوانان در تماشای تلویزیون وابسته به مادران و پدرانشان هستند، یعنی اگر والدین تلویزیون تماشا کنند آنها نیزتماشا می کنند، تلویزیون تاثیرات متفاوتی روی روان ، یادگیری ، تحصیل و... کودک می گذارد . در این مقاله سعی شده با استفاده از شیوه کتابخانه ای و با استناد بر منابعی چون ؛ مقالات داخلی و خارجی ،کتب و مطالب مفید دیگر روانشناسان به نقش و پیامد های تلویزیون و رسانه بر تحصیل کودکان ابتدایی و زندگی این کودکان پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، یادگیری ، تلویزیون ، خانواده ، افت تحصیلی