نقش میانجی انصاف ادراک شده در روابط ساختاری بین رفتار دلبستگی و کیفیت روابط زناشویی زنان متاهل خانه دار شهر کرمانشاه

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی نقش میانجی انصاف ادراک شده در روابط ساختاری بین رفتار دلبستگی و کیفیت روابط زناشویی زنان متاهل خانه دار شهر کرمانشاه انجام شد. روش: جامعه آماری شامل کلیه زنان خانه دار شهر کرمانشاه به تعداد تقریبی ۲۰۰۰۰۰ نفر در سال ۱۴۰۰ _ ۱۴۰۱ بود. با روش نمونهگیری غیر تصادفی داوطلبانه و هدفمند و براساس جدول کرجسی مورگان حجم نمونه - ۳۷۷ نفر برآورد و انتخاب شدند. گردآوری داده ها با کمک فرم تجدید نظر شده مقیاس کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (RDAS)، مقیاس کوتاه دسترسی پذیری، پاسخگویی و همدم طلبی سندبرگ و همکاران (۲۰۱۲) و پرسشنامه ادراک انصاف در روابط زناشویی انجام شد. یافته ها: تحلیل داده های پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و مدلیابی معادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS و AMOS نسخه ۲۴ انجام شد. براساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی روابط علی بین متغیرهای مذکور، از برازش قابل قبولی برخوردار بود. نتایج نشان داد ضریب استاندارد و مستقیم رفتار دلبستگی بر کیفیت زناشویی معنادار بود و بین رفتار دلبستگی با کیفیت روابط زناشویی رابطه مستقیم وجود داشت، ضریب استاندارد و مستقیم انصاف ادراک شده بر کیفیت روابط زناشویی معنادار بود، لذا بین انصاف ادراک شده با کیفیت روابط زناشویی رابطه مستقیم وجود دارد و در نهایت انصاف ادراک شده در رابطه بین رفتار دلبستگی و کیفیت روابط زناشویی نقش میانجی داشت. بحث: نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده اهمیت تاثیر رفتار دلبستگی و انصاف ادراک شده در کیفیت روابط زوجین می باشد.

کلیدواژه ها:

انصاف ادراک شده ، رفتاردلبستگی ، کیفیت روابط زناشویی ، زنان