بایدها در شعر طاهره صفار زاده

شاعران تنها به سرودن برای سرگرمی اقدام نمی کنند، بلکه هدف والاتری در آثار آنها پنهان است که با کاوش در این نوشته ها،میتوان به فرهنگ غنی باورها و ارزش های جامعه زندگی آنان دست یافت. یکی از این شاعران، طاهره صفار زاده است. وی ازجمله شاعران معاصری است که همواره در سروده های خویش از بایدهای اخلاقی سخن می گوید، بایدهایی که اگر انجامپذیرد، جامعه ای آرمانی را میتوان تجربه کرد. وی در سروده های خود، از مخاطبان می خواهد تا همواره به نیکورفتاری اقدامنمایند و ضمن برقراری صلح و دوستی، دربرابر ظلم و ستم تسلیم نگردند، از نظر شاعر، آزادی و آزادگی از دیگر بایدهاییاست که انسان ها برای رسیدن به آن نیازمند تلاش هستند و در این مسیر هرگز تسلیم نشوند، وی همچنین انسانها را به شکیباییدر برابر مشکلات فرامی خواند و همواره مخاطبان را به قناعت دعوت می کند و از آنان می خواهد تا نسبت به آرزوهای محالو امیال دور و دراز چشم پوشی کنند. در واقع باید گفت صفار زاده در اشعار خود، مخاطبان را به بایدهایی سوق می دهد کهانجام دادن آنها سبب می شود تا زندگی انسانها از تباهی و نابودی نجات یابد و جامعه ای مناسب برای زیستن شکل بگیرد. دراین تحقیق برآنیم تا ضمن توصیف و تحلیل اشعار طاهره صفار زاده، بایدهای اخلاقی را از دیوان شعر او استخراج نماییم و باتفسیر آنان برای مخاطبان، نگرش این شاعر معاصر را مورد بررسی قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

بادیدها ، شعر معاصر ، اخلاق و تربیت ، طاهره صفارزاده