بهبود جابه جایی قطره در روش الکتروتاکسی

دو روش مرسوم برای جابجایی بدون تماس قطره روش هایالکترووتینگ (Electrowetting) و الکتروتاکسی (Electrotaxi) است.در هر دو روش، جابجایی قطره به کمک میدان الکتریکی و نیرویالکترواستاتیک انجام می شود. در این پژوهش بهبود عملکرد روشالکتروتاکسی بررسی شده است. در پژوهش های پیشین برای حرکت دقیققطره توسط روش الکتروتاکسی، از ولتاژ ۴ کیلو ولت استفاده شده است. اینولتاژ بالا، الکتروتاکسی را با محدودیت مواجه می کند. هدف از این پژوهش،کاهش ولتاژ اعمال شده به الکترودها بدون ایجاد مشکل در جابه جایی قطرهاست. راهکار پیشنهادی، کاهش اصطکاک قطره با سطح است. به این منظور،سطح با دوده، فوق آبگریز شده و همچنین به کمک سیستم ارتعاشی،مرتعش می شود. اصطکاک بین سطح و قطره با تغییرات فرکانس و دامنهارتعاش تغییر می کند و ولتاژ اعمالی برای محقق شدن حرکت را تحت تاثیرقرار می دهد. همچنین دامنه ها و فرکانس های مختلف بررسی شده تا بافرکانس و دامنه ای مناسب ولتاژ به کمترین مقدار خود برسد. در این پژوهشولتاژ لازم برای حرکت دادن قطره تا ۹۲۰ ولت کاهش داده شد.

کلیدواژه ها:

جابه جایی قطره ، الکتروتاکسی ، سطح فوق آبگریز ، ارتعاش سطح