بهینه سازی و مدل سازی تجربی پارامتر های موثر ماشین کاری بر نیرو در سوراخ کاری پلیمر پلیآمید تقویت شده با الیاف کربن خردشده

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 65

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICME20_002

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1403

چکیده مقاله:

در این مقاله به مطالعه تجربی و بهینه سازی فرآیند سوراخ کاری پلیمرپلی آمید تقویت شده با الیاف کربن خردشده توسط فرآیند فرزکاری پرداختهشده است. نیروی سوراخکاری از جمله عواملی است که در پژوهش هایمختلف مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. این نیرو بر روی زبری سطحاثرگذار است. افزایش نیروی محوری سوراخکاری منجر به کاهش کیفیتسطح و در نتیجه افزایش احتمال خوردگی و شکست در نواحی ناهموارمی شود. لذا کاهش این نیرو منجر به بهبود کیفیت سطح می گردد. براساسآزمایشات انجام شده، سه پارامتر سرعت دورانی، نرخ براده برداری و قطر ابزاربر روی نیروی سوراخکاری پلیمر پلی آمید تقویت شده با الیاف کربنخردشده اثرگذارند. نتایج حاصل از آنالیز واریانس در طراحی آزمایش بهروش فاکتوریال، گویای اثرگذاری پارامترهای سرعت دورانی ابزار تحتعنوان اثرگذارترین پارامتر و نرخ برادهبرداری کم اثرترین پارامتر با احتمال۹۵ / ۰ درصد، بر روی نیروی سوراخکاری پلی آمید تقویت شده با الیاف کربنخردشده هستند. بیشترین و کمترین نیرو در حین سوراخ کاری برابر ۶۹ و۲ / ۱۰ نیوتن است. نتیجه حاصل از بهینه سازی براساس تابع مطلوبیت که درراستای دستیابی به کمینه نیروی سوراخکاری پلیمر پلی آمید تقویت شده باالیاف کربن خرد شده است؛ گویای آن است که اگر پارامترهای قطر ابزار،سرعت دورانی ابزار و نرخ براده برداری به ترتیب دارای مقادیر mm۵ / ۱ ،rpm۲۵۰۰ و mm/min۱۲ باشد مقدار نیروی سوراخکاری برابر ۹۳ / ۹ نیوتنخواهد بود.

کلیدواژه ها:

سوراخکاری ، پلیمر پلی آمید تقویت شده با الیاف کربنخردشده ، طراحی آزمایش ، روش فاکتوریال ، بهینه سازی .

نویسندگان

محمد براهتی

استادیار، گروه ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اراک، اراک، ایران

مهدی انصاری

استادیار، گروه ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اراک، اراک، ایران

سپهر آئینه بندی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدینطوسی، تهران، ایران

میلاد رحمانی نیا

کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران

رضا فولادی

دانشجوی کارشناسی، گروه ساخت و تولید، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی اراک، اراک، ایران