سنجش مولفه های مشارکت اجتماعی درساماندهی بافت های فرسوده شهر (نمونه موردی:محلهمهدی آباد قصرالدشت شیراز)

مسئله بافت های فرسوده و ساماندهی آن ها از موضوعاتی است که درصدر مسائل و دغدغه های شهرنشینی امروز قرار گرفته است. در دهه های اخیر، پس از تجربه طولانی و متمادی برنامه ریزی متمرکز و نوسازی فن گرا، دیدگاه ها و نظریه های جهانی بر سر تهمید رویکردی مشارکتی با تکیه با درگیری و مداخله ساکنان در نوسازی محلات خویش اجماع نموده اند. در واقع مشارکت اجتماعی یک ظرفیت، جوهر اجتماعی است که بسترگاه مناسب تعامل میان اشخاص و نهادهای یک جامعه می باشد. هدف این پژوهش بر ان است که با جست و جوی روابط منطقی مولفه های مشارکت اجتماعی محلات فرسوده مورد سنجش قرار گیرد. پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهش کاربردی و از نظر ماهیت و روش کار پژوهش توصیفی - تحلیلی است. روش توصیفی از طریق انجام مطالعات کتابخانه ای و اسنادی انجام شده است برای تحلیل نقش مولفه های مشارکت اجتماعی محلات فرسوده مورد پژوهش از ابزار پرسشنامه با نمونه گیری تصادفی با محاسبه فرمول کوکران بهره گرفته شده است. هم چنین برای سنجش مولفه های مشارکت اجتماعی از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه one-way analysis of ANOVA با استفاده از نرمافزار spss استفاده شده است براساس تجزیه وتحلیل صورت گرفته از ضرایب آزمون تحلیل واریانس، مولفه های محیط زیستی و نظارتی و خدمات شهری، رفاه اجتماعی و شاخص کلی مشارکت اجتماعی در سطح محله وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

مشارکت اجتماعی ، محله ، ساماندهی ، بافت های فرسوده