تبیین شاخصه های موثرمعماری حواس در طراحی خانه موسیقی

معماری حواس به عنوان معماری که بر حضور فراگیر همه حواس در ادراک فضایی تاکید دارد، دیرزمانینیست که در عرصه جهانی نظرات را معطوف خودساخته است. صاحب نظران معماری حواس با نقد معماریبی احساس کنونی، می کوشند اتمسفر ایجاد شده توسط معماری و محیط را به عنوان ترکیبی پیچیده بیانکنند که در عین آفرینش زیبایی، برانگیزاننده همه احساسات آدمی میباشد. این دیدگاه در تقابل با دیدگاهبصر محور معماری مدرن، شکل یافته یا به عبارتی دیگر دوباره مورد توجه قرار گرفته است. معماران حواسمعتقدند از بحرانهای معماری امروز، عدم توجه به جریان زندگی و تجربه ادراکی فراگیر توسط مخاطب می باشدکه می توان با تکیه بر پدیدارشناسی، دوباره میان انسان و معماری آشتی برقرار کرده و درکی متفاوت و نو ازمعماری و محیط را برای او به ارمغان آورد. پدیدارشناسی در جستجو چیستی پدیده ها، فارغ از پیش داور یها و به جریان انداختن زندگی در آن است. این اندیشه نگاهی نقادانه دارد، که اساس کار معماران حواس قرارگرفته است. آنها سعی دارند با تکیه بر بنیانهای پدیدارشناسی، با محصول معماری چند حسی خود، به اندیش ههای این فلسفه جامع عمل بپوشانند؛ بنابراین این فرضیه مطرح می شود که معماری حواس با به چالش کشیدنمعماری به اصطلاح بی روح معاصر، می تواند پیوند ادراکی قوی بین معماری و انسان با برانگیختن همه حواساو، برقرار سازد. هدف اصلی این پژوهش، نقد و بررسی آثار معماری چند حسی و رسیدن به مولفه های معماریحواس در طراحی خانه موسیقی بر مبنای شالوده پدیدارشناسی به منظور سنجش میزان موفقیت گفت ه هایمعماران آنها در عمل می باشد. روش انجام پژوهش، کیفی، از نوع تحلیل محتوا بوده و بر است دلالمنطقی مباحث استوار است، مطالعه اسنادی و کتابخانه ای اساس بیان، تحلیل، توصیف و تفسیر مطالبموجود در این مقاله را شکل می دهد. نتایج پژوهش بیانگر این است که معماران حواس توانسته اند با تکیه بر معیارهای ارز ش گذاری مبتنی بر اندیش ه بودهای پدیدارشناسانه خود در زمینه ادراک همه جانبه توسطمخاطب، آثاری موفق و شایسته ای را پدید آورند و معنای معماری چند حسی را در آنها متبلور سازند