تدوین مدل رابطه فرم شهری و سلامت در شهر شهریار

فرم شهری به عنوان الگوی توزیع فضایی فعالیت های انسان می تواند نقش مهمی در ارتقا و یا کاهش فقر انرژی وسلامت در شهرها ایفا کند. لذا تحقیق حاضر با هدف تدوین مدل رابطه فرم شهری و سلامت در شهر شهریار انجام گرفت. پژوهش حاضر از لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی به حساب می آید.از نظر روش زمینه یابی (پیمایشی) و از حیث گردآوری داده ها میدانی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه مدیران اجرایی و کارشناسان اداره کل راه و شهرسازی و بنیاد مسکن شهر شهریار می باشد که طبق آخرین آمار ارائه شده از سوی کارگزینی این ادارات این تعداد ۳۵۰ نفر می باشند. از این تعداد ۱۹۴ نفر براساس جدول مورگان به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج تحلیل ها نشان داد بین فرم شهری و سلامت رابطه مثبت و مستقیم و معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

فرم شهری ، سلامت ، شهر شهریار