تغییر کاربری سرزمین و ردپای کربن

تغییر کاربری سرزمین می تواند تاثیر قابل توجهی بر ردپای کربن داشته باشد. تبدیل سرزمین و اکوسیستم های طبیعی به زمین های کشاورزی یا شهری منجر به انتشار مقادیر زیادی دی اکسید کربن در جو می شود. برای مثال، جنگل زدایی، نشستگاه طبیعی کربن را از بین می برد و مقادیر زیادی دی اکسیدکربن از خاک و درختان سوخته آزاد می کند. از سوی دیگر، احیای جنگل، جنگل کاری و جلوگیری از جنگل زدایی می تواند با ایجاد انباشتگاه کربن، به ذخیره کربن کمک کند. انواعی از تغییر کاربری سرزمین که انتشار متان را کاهش و جذب کربن را افزایش می-دهد، به کاهش ردپای کربن کمک می کند. بنابراین، لازم است شیوه های مدیریت دقیق و پایدار زمین اجرا شود تا ضمن برقراری تعادل بین پیشرفت جوامع انسانی و حفاظت از محیط زیست، تاثیر نامطلوب تغییر کاربری سرزمین بر ردپای کربن به حداقل برسد.

کلیدواژه ها:

انتشار کربن ، جنگل زدایی ، دی اکسید کربن ، نشستگاه کربن