نقش نسبت های مختلف تغذیه با کودهای حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم روی شاخص کلروفیل و اسیدیته قابل تیتراسیون بوته گوجه فرنگی رقم سوپر استون

تغذیه نامناسب از کودها مشکلات جدی زیست محیطی و بهداشتی را برای جامعه بوجود آورده با تغذیه بهینه و نسبت مناسب از کودی نیتروژن، فسفر و پتاسیم ضمن افزایش تولید و کیفیت محصولات بهداشت و اثار زیست محیطی را تا حد زیادی می توان کنترل نمود. به منظور بررسی نقش نسبت های مختلف تغذیه با کودهای حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم (NPK) روی خواص کمی و کیفی گوجه فرنگی رقم سوپر استون، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طراحی و اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کود دهی در مرحله رویشی گیاه، بر اساس دو سطح کودی ۲۰-۲۰-۲۰ و ۱۰-۵۲-۱۰ از عناصر نیتروژن – فسفر و پتاسیم و عامل دوم نیز، کود دهی در مرحله زایشی (زمان گلدهی) بر اساس چهار سطح کودی ۳۰-۵-۱۵، ۳۸-۱۱-۳، ۳۶-۱۲-۱۲ و ۲۴-۸-۱۶ از کودهای NPK، به همراه شاهد(بدون کوددهی) بر گوجه فرنگی رقم سوپر استون بود. یمار V۱ (۲۰K:-۲۰P:- ۲۰ N:) در مرحله رشد رویشی همراه با کود دهی در مرحله رشد زایشی با نسبت کودی R۱ (۳۰K:-۵P:-۱۵N:) دارای بیشترین محتوای کلروفیل کل بودند. مشخص شد که تیمار V۱ (۲۰K:-۲۰P:- ۲۰ N:) در مرحله رشد رویشی همراه با کود دهی در مرحله رشد زایشی با نسبت کودی R۲ (۳۸K:-۱۱P:-۳N:) دارای بیشترین مقدار اسیدیته بودند.

کلیدواژه ها:

اسدیته ، گوجه فرنگی ، NPK ، مدیریت تغذیه