نقش نسبت های مختلف تغذیه با کودهای حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم روی سطح برگ و تعداد گل در بوته گوجه فرنگی رقم سوپر استون

تغذیه نامناسب از کودها مشکلات جدی زیست محیطی و بهداشتی را برای جامعه بوجود آورده با تغذیه بهینه و نسبت مناسب از کودی نیتروژن، فسفر و پتاسیم ضمن افزایش تولید و کیفیت محصولات بهداشت و اثار زیست محیطی را تا حد زیادی می توان کنترل نمود. به منظور بررسی نقش نسبت های مختلف تغذیه با کودهای حاوی نیتروژن، فسفر و پتاسیم (NPK) روی خواص کمی و کیفی گوجه فرنگی رقم سوپر استون، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار طراحی و اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کود دهی در مرحله رویشی گیاه، بر اساس دو سطح کودی ۲۰-۲۰-۲۰ و ۱۰-۵۲-۱۰ از عناصر نیتروژن – فسفر و پتاسیم و عامل دوم نیز، کود دهی در مرحله زایشی (زمان گلدهی) بر اساس چهار سطح کودی ۳۰-۵-۱۵، ۳۸-۱۱-۳، ۳۶-۱۲-۱۲ و ۲۴-۸-۱۶ از کودهای NPK، به همراه شاهد(بدون کوددهی) بر گوجه فرنگی رقم سوپر استون بود. اثر اصلی تیمار کود دهی در مرحله رشد رویشی گیاه گوجه فرنگی مشخص شد که تیمار V۱ (V۱;N:۲۰-P:۲۰-K:۲۰) دارای بیشترین سطح برگ نسبت به تیمار V۲ (V۲; N:۱۰-P:۵۲-K:۱۰) و شاهد بود. تیمار R۲ (۳۸K:-۱۱P:-۳:N) دارای بیشترین تعداد گل (۲۸ عدد) در بوته بود.

کلیدواژه ها:

گوجه فرنگی ، NPK ، مدیریت تغذیه ، سطح برگ