تاثیر کلرپروفام بر انبارمانی غده های سیب زمینی

این مطالعه به منظور بررسی اثرات اعمال کلروپروفام (۰، ۵/ و یک گرم در کیلوگرم) در زمان های مختلف ( ۱۰، ۲۰و ۵۰ روز بعد از برداشت) بر خصوصیات کمی و کیفی غده های سه رقم سیب زمینی آگریا، مارفونا و دیامانت در طول انبارمانی ۴ ماهه (دمای ˚C۱۵-۱۰و رطوبت نسبی ۷۰%) ونیز خصوصیات زراعی و اجزای عملکرد غده ها پس از کاشت صورت پذیرفت. آزمایشها به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. بعد از دو ماه انبارمانی اختلاف معنی داری بین رقمها ومقادیر مختلف کلروپروفام از لحاظ درصد جوانه زنی، افت رطوبت، افت وزنی و افت سفتی بافت وجود داشت. میانگین جوانه زنی غده ها در این مرحله ۸۵/۳ درصد بود. اما تاخیر در اعمال کلروپروفام باعث افزایش افت سفتی بافت غده های سیب زمینی شد. بعد از چهار ماه انبارمانی، اختلاف معنی داری بین رقم ها، دوزهای مختلف کلروپروفام و زمان اعمال از لحاظ درصد جوانه زنی، افت وزنی و سفتی بافت وجود داشت. اعمال بدون تاخیر یک گرم در کیلوگرم کلروپروفام باعث کنترل جوانه زنی غده های آگریا و مارفونا در این مرحله گردید. اثر متقابل رقم، دوز و زمان اعمال کلروپروفام بر میزان جوانه زنی غده ها و افت وزنی غده ها معنی دار بود. کاهش دوز کلروپروفام و افزایش تاخیر باعث افزایش میزان جوانه زنی غده ها شد. غده های تیمار نشده به علت جوانه زنی بیش از ۹۰% غیر قابل مصرف بودند. سطوح کلروپروفام و عدم تاخیر به طور معنی دار باعث افزایش کمتر قندهای احیا و کاهش کمتر قند های نااحیا گردید. افزایش دوزکلروپروفام و عدم تاخیر باعث افزایش تلفات اسید اسکوربیک شد.

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، کلروپروفام ، انبارمانی ، ویژگی های کیفی