بررسی مسئولیت حقوقی پزشک در برابر بیمار

مسئولیت پزشکی یکی از مهم ترین شقوق مسئولیت تلقی می گردد که مبین تعهد پزشک به جبران ضرری است که در نتیجه اعمال و اقدامات خود به بیماران وارد کرده است. مسئولیت پزشکی را به مسئوالیت قراردادی و مسئولیت خارج از قرارداد یا قانونی تقسیم بندی کرده اند. عناصر تشکیل دهنده مسئولیت پزشکی عبارت است از خطای پزشکی، وجود خسارت و رابطه سببیت بین خطای پزشکی و ضر وارده. رابطه حقوقی بین پزشک و بیمار بر اساس قرارداد موضع ماده ۱۰ قانون مدنی تابع شرایط عمومی صحت قراردادها است. پزشک به موجب قرارداد مذکور متعهد به درمان بیمار می گردد و در راه رسیدن به مداواری بیمار با رعایت موازین فنی و علمی و نظامات دولتی تلاش می نماید. ماهیت اعمال پزشکی به گونه ای است که احتمال وقوع خسارت در آن امری اجتناب ناپذیر است لذا عدم نتیجه گیری مطلوب در درمان بیمار الزاما به معنی قصور پزشک نیست. در قانون مجازت اسلامی ۱۳۷۰، مسئولیت کیفری پزشک به پیروی از گروهی از فقهای امامیه به عنوان مسئولیت محض پزشک پذیرفته شده بود ولی در قانون جدید مجازات اسلامی مصوب ۱/۲/۱۳۹۲ مقررات پیشین را اصلاح کرده و مبنای تقصیر را در مسئولیت پزشک پذیرفته است. ولی به نظر می رسد که مبنای مسئولیت در این قانون تقصیر مفروض است نه اثبات شده بدین معنی که قانون پزشک را مسئول فرض می کند مگر این که عدم تقصیر او به اثبات برسد.

کلیدواژه ها:

تقصیر ، پزشک ، بیمار ، مسئولیت مدنی ، مسئولیت کیفری.