نقش واسطه ای خودهای ممکن در رابطه بین تحمل پریشانی و دشواری تنظیمهیجانی در دانش آموزان ابتدایی شهرستان تربت جام

این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای خودهای ممکن و دشواری تنظیم هیجان در رابطه بین تحمل پریشانی در دانشآموزان ابتدایی شهرستان تربت جام در سال ۱۴۰۳ صورت گرفته است. روش پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظشیوه گردآوری اطلاعات از نوع رگرسیون و همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان تربتجام در به تعداد ۴۳۰ نفر بودند. که بر اساس جدول مورگان ۲۰۵ نفر بصورت تصادفی و از بین مدارس ابتدایی بر اساس روشنمونه گیری در دسترس انتخاب و پرسشنامه بین آنها پخش شد. نمونه گیری خوشه ای چون چند مدرسه داریم از هر مدرسهبصورت تصادفی دانش اموزان انتخاب شدند. در این پژوهش جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های، مقیاس دشواری درتنظیم هیجان، پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر، پرسشنامه توازن خودهای ممکن اویسرمن استفاده شد. در این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss ویراست ۲۷ تجزیه و تحلیل شده اند. نتیجه ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین تحمل پریشانی با خودهای ممکن دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان تربت جام و تحمل پریشانی با دشواری تنظیم هیجان دانشآموزان مقطع ابتدایی شهرستان تربت جام رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

دشواری تنظیم هیجان ، تحمل پریشانی ، خودهای ممکن