نوین سازی سیاست جنایی ایران در قبال فرزندکشی؛ با تاکید بر گفتمانهای فقهی نوظهور، جامعه شناسی جنایی و کیفری

نوین سازی سیاست جنایی در قبال پدیدههای اجتماعی که جامعه در قبال آنها حساسیت خاصی دارد، از لوازم و بایسته های سیاست جنایی کارآمد است؛ یکی از این پدیدهها فرزندکشی است. فرزندکشی شامل قتل جنین، نوزاد، کودک و بزرگسال میشود. با توجه به آسیب پذیری و وابستگی کودکان به والدینشان اهمیت پرداختن به موضوع دوچندان می شود. در این جرم پدر، جد پدری یا مادر تحت تاثیر یک سری علل و عواملی با انگیزه های مختلف دست به ارتکاب جرم میزنند و در مقابل هر جامعه ای متناسب با اوضاع و احوال خاص خود علیه مرتکبین واکنش نشان میدهد. در خصوص فرزندکشی باید رویکردهای حاکم بر روانشناسی جنایی و جامعهشناسی جنایی و کیفری را مورد تحلیل و بررسی قرار داد و بر مبنای این دسته از نظریات اقدام به نوین سازی سیاست جنایی نمود که این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی به این مهم میپردازد. فایده اصلی این بحث همگامی با نظام حقوقی جهانی یا به عبارت دقیقتر سیاست جنایی بین المللی شده است.