چیستی باور و رابطه آن با گزاره

دراین مقاله به بررسی نظریه باور و رابطه [ن با گزاره برای معرفت پرداخته می شود و ضمن بیان نارسایی های آن و به ویژه مسئله گتیه بیان می دارد که اولا معرفت فقط گزاره ای نیست و ثانیا معرفت های گزاره ای باید تماما و یا به طور جزئی متکی بر واقعیات خارجی باشند و گزاره هایی که اتکای بیشتری بر واقعیات خارجی دارند به عنوان گزاره های درجه اول محسوب می شوند و عمدتا یقین آورتر هستند و بقیه گزاره هایی که متکی بر برداشت های ما هستند گزاره های درجه دوم اند و صحت و سقم آن به صادق و یا ناصادق بودن گوینده (شناسا) بستگی دارد و اگر تردیدی در این صداقت به وجود آید باید تحقیق صورت گیرد. در پایان مدلی برای معرفت گزاره ای پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

نظریه معرفت ، باور ، صدق ، توجیه ، گتیه