بررسی مهمترین اندیشه های سیاسی فارابی

با توجه به اینکه فارابی یکی از متفکرین بزرگ شرق می باشد لذا در مساله ی سیاست نظریاتی دارد که در این مقاله به دنبال بررسی آنها بوده این و چنین بدست آمده است که آنچه در نظم آرمانی و جامعه خیالی از منظر فارابی می توان متصور شد این است که فارابی اساس مدینه را بر تقسیم کار نهاده است که عهده دار آن مردم می باشند یعنی همان طوری که افلاطون در جمهوری بحث از تربیت ، برحسب استعداد می کند و فارابی هم در فصول المدنی به همین معنی پرداخته است و عبارت او صریح است که کار را باید به کسانی سپرد که در آن استعداد دارند و مطلب حاجت به تفسیر ندارد، فارابی مثل افلاطون توجه به اختلاف سلیقه ها دارد اما اینکه افلاطون مدینه را برمبنای تقسیم قوای نفس ، سه می داند و اساس تربیتی را می گذارد که دورهها و مراحل معین دارد و مبتنی بر امتحاناتی است (صرف نظر از اشاره فارابی در آخر تحصیل السعاده) ظاهرا مورد توجه او قرار نگرفته است و در این مورد به اجمال اکتفا می کند، منتهی او سازمان مدینه را به اعضای تن تشبیه می کند و می توانیم بگوییم سلسله مراتبی برای مدینه در نظر گرفته است که از مخدوم محض شروع می شود و به خادمی منتهی می شود. که مخدوم هیچ کس نیست و به نظام فیض و مراتب موجودات از واجب الوجود تا هیولی توجه دارد. چنانکه در فصول المدنی مدینه را تقسیم به اجزاء می کند و پنج جزء را به این ترتیب تشخیص می دهد: ۱. افاضل ؛ ۲. ذوالالسنه ؛ ۳. مقدرون؛ ۴. مجاهدون؛ ۵. مالیون. به نظر این نگارنده از مطالب فوق چنین استنباط می شود که خواسته اند نسبتی میاندولت فاضله و نظام کلی جهان برقرار سازند یعنی مدینه فاضله مظهری از نظام عالم و اخلاق بودن انسان جلوه ای از عقل کلی است .

کلیدواژه ها:

فارابی ، سیاست ، اندیشه ی سیاسی .