بررسی چگونگی استفاده از بازی های تعلیمی در افزایش علاقه و درک علوم در دانش آموزان

در حوزه آموزش، پرورش علاقه و درک در مورد موضوعات علمی در بین دانش آموزان یک چالش همیشگی است . این مطالعه به پتانسیل بازی های آموزشی به عنوان ابزاری مناسب برای افزایش علاقه و درک در علم می پردازد. این تحقیق با استفاده از رویکرد ترکیبی روش، ترکیب تحلیل کمی با بینش کیفی ، کارایی ادغام بازی های آموزشی را در برنامه های درسی علوم بررسی می کند. این تحقیق با کاوش در ادبیات موجود آغاز می شود، مبانی نظری و شواهد تجربی را برای حمایت از استفاده از بازی های آموزشی در زمینه های آموزشی روشن می کند.متعاقبا، مجموعه ای از آزمایش ها در محیط های مختلف کلاس درس انجام می شود تا تاثیر بازی های آموزشی بر سطح مشارکت دانش آموزان و درک مفاهیم علمی ارزیابی شود. داده های کمی از طریق ارزیابی قبل و بعد از بازی ، اندازه گیری تغییرات در درک دانش آموزان و حفظ محتوای علمی جمع آوری می شود. به طور همزمان، روششناسی کیفی مانند مصاحبه و نظرسنجی ، بینش های ظریفی را در مورد ادراکات، نگرشها و تجربیات دانش آموزان با بازی های آموزشی به دست می آورد. یافته های اولیه حاکی از همبستگی مثبت بین ادغام بازی های آموزشی و افزایش علاقه به علم در بین دانش آموزان است . علاوه بر این ، پیشرفت های قابل توجهی در درک و حفظ اصول علمی به دنبال فعالیت های یادگیری مبتنی بر بازی مشاهده می شود. با این حال، چالش هایی مانند انتخاب بازی ، طراحی آموزشی و ادغام در برنامه های درسی موجود به عنوان ملاحظات حیاتی برای اجرای موثر ظاهر می شوند.

کلیدواژه ها:

بازی های آموزشی ، آموزش علوم ، علاقه دانش آموز ، درک مطلب ، روشهای ترکیبی ، مشارکت