بررسی نظری اعتماد به نفس در مقطع ابتدایی و راهکارهایی برای افزایش اعتماد به نفس در کودکان

اعتماد به نفس بنیادی ترین بخش شخصیت انسان است که بر تمام جوانب زندگی فرد نفوذ دارد. برخوردار بودن از اعتماد به نفسسالم و بالا یک ضرورت حیاتی است اگر انسان ظرفیت ها و توانایی های خدادادی خود را نشناسد و باور نداشته باشد که میتواند با اتکا به نفس بر مشکلات و حوادث گوناگون فائق آید بدیهی است که هنگام مواجه شدن با کمترین مشکلات، خود را در بن بستی گرفتار خواهد دید که سراسر زندگی او را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد. بنابراین هدف از این مقاله راهکارهای عملی( روش تدریس) افزایش اعتماد به نفس در دانش آموزان دوره دوم ابتدای و همچنین نظریات موجود در این زمینه است. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است و ابزار گرد آوری این پژوهش کتابخانه ای مقالات و سایتهای علمی معتبر میباشد نتایج این تحقیق نشان داد که خصوصیاتی از جمله دوست داشتن و راضی بودن از خود، اهمیت ندادن به گفتار و اندیشه دیگران درباره خود و دنبال نمودن هدف خود طرح ریزی اهداف جدید و نگریستن به آینده و کسب تجربه از گذشته را از ویژگیهای افراد دارای اعتماد به نفس بالا و ناتوانی در درک و بیان خواسته ها و نیازهای خود ناتوانی در برقرار کردن ارتباطهای بین فردی واجتماعی، خجالتی بودن و احساس شرم داشتن را از ویژگیهای افراد دارای اعتماد به نفس پایین به عنوان نتایج این تحقیق بیان میدارد.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، روش تدریس ، تفاوت فردی