بررسی رابطه بین موانع اجرای روش های تدریس فعال در افت تحصیلی دانش آموزان

روش های تدریس فعال رویکردی غنی و چند بعدی در آموزش است که به دانش آموزان اجازه می دهد تا درفرایند یادگیری خود فعالانه شرکت کنند. این روش ها باعث می شوند دانش آموزان بتوانند مفاهیم را به طورعمیق تری متوجه شوند و دانش خود را به طور عملی در زندگی روزمره مورد استفاده قرار دهند. اما اجرای اینروش ها در مدارس ما با موانعی روبروست. برای افراد جامعهای که تعلیم و تربیتش بدون بحث و انتقاد امور رامیپذیرد، و بدون تفکر منعکس می نماید، خطری در کمین است که انسانی فاقد توان و نیرو در جامعه پدید می آورند،تدریس در بیشتر مدارس ما به معنای انتقال معلومات از ذهن معلم به شاگرد میباشد، کمکم ذهن دانش آموزشانانباشته از مطالبی که با نیاز و فکرش متناسب نیست و باعث میشود مانند طوطی آنچه را که آموخته اند تکرار کنندبتدریج از یادگیری ایجاد کسالت میکنند و نه تنها در سازندگی آنها نقش موثری ایفا نمیکند بلکه زمینه رکودعلمی و دلزدگی از فعالیتهای علمی را فراهم میکند چون آموزش مانند لباس متحدالشکل به تمام دانش آموزا بااستعدادهای مختلف و روحیات گوناگون بطور یکسان ارائه میشود در دهه های اخیر الگوهای تدریس برای استفادهاز راهبردها و روش های تدوین یافته است که به شاگردان کمک کند تا به عنوان افراد رشد یابند، بر توانایی تفکرروشن و اندیشمندانه خود بیافزایند و مهارت ها و تعهدات اجتماعی خود را توسعه دهند.

کلیدواژه ها:

ریاضی ، تدریس ، ابتدایی ، معلم ، دانش آموزان ، علاقه .