تحلیل و بررسی جایگاه خودگردانی در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش

خودگردانی، هدفی تربیتی با محوریت توانایی انتخاب و قضاوت مستقل است. این هدف در ده ه های اخیر بیش از پیش مورد توجهصاحب نظران تعلیم و تربیت قرار گرفته است. از آنجاکه تحقق این هدف در متربیان مواجه ه هوشمندانه و موثر آنها با سلطه گریهایپنهان و آشکار را به دنبال خواهد داشت توجه به این هدف در نظام تعلیم و تربیت امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. برهمیناساس و با توجه به محوریت سند بنیادین تحول در تعلیم و تربیت کشور، پژوهش حاضر به شیوه تحلیل کیفی محتوا و در راستایتبیین جایگاه خودگردانی فردی در این سند راهبردی شکل گرفت. بررسیها نشان داد با وجود آنکه اشاره مستقیمی به خودگردانیبه عنوان هدفی تربیتی در سند بنیادین مشاهده نشده است با این وجود گزاره های مرتبط با خودگردانی شامل انتخاب ،گری،آزاداندیشی اختیار ،اراده ،شهامت ،آگاهی، تعقل، بصیرت و... به وفور در سند یافت میشود. با این وجود تفکر انتقادی و تحلیل بهعنوان اصلی ترین بستر تحقق استقلال اندیشه و خود گردانی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

خودگردانی ، اسلام ، سند بنیادین تحول آموزش و پرورش.