بررسی جایگاه زنان و آموزش آنان در خرده گفتمان های جمهوری اسلامی ایران ۱۳۶۸-۱۴۰۰
محل انتشار: دهمین همایش ملی تازه های روانشناسی مثبت
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 214
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCPP10_2149
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1403
چکیده مقاله:
نیمی از جمعیت هر جامعه را زنان تشکیل می دهند. همواره دولت ها در برخورد با این گروه سیاست های خاصی اتخاذ می کنند. یکی از مهم ترین مسائلی که همواره در مورد انسان ها و مخصوصا زنان وجود داشته چگونگی تعلیم و تربیت آن هاست . اینکه چه سیاست هایی در راه تربیت زنان اتخاذ شود و چگونه اعمال شود و اینکه اساسا دولت به دنبال آموزش زنان است یا خیر. هدف از این پژوهش بررسی جایگاه زنان و آموزش آنان در خرده گفتمان های جمهوری اسلامی ایران (سال ۱۳۶۸-۱۴۰۰) است . در این پژوهش محقق طرح خود را بر اساس دادههای کیفی و بر اساس روش تحلیلی _توصیفی مورد بحث و بررسی قرار می دهد. پژوهش از لحاظ هدف بنیادی و بر اساس ماهیت داده ها کیفی و از لحاظ روش جمع آوری داده ها و اطلاعات نظری می باشد. براساس تحلیل یافته ها نتایج زیر حاصل گردید. با وقوع انقلاب اسلامی یک بار دیگر زندگی زنان ایران متحول شد. زیرا دولت جمهوری اسلامی تمام مناسبات دولت قبلی را رد و مبانی فلسفی جدیدی که بنیادا اسلامی بود، اتخاذ کرد. علی رغم اقدامات مثبت در دوره جمهوری اسلامی ، وضعیت زنان آنطور که انتظار می رود، بهبود نیافته است . هم چنان تبعیض جنسیتی در تمام عرصه ها و مخصوصا آموزش وجود دارد. البته اقدامات مثبتی از جمله گسترش مدارس دخترانه ، افزایش کلاس های دانشگاه برای دختران و فراهم سازی بستر اشتغال در بعضی از مشاغل و ... انجام شده است . در دوره سازندگی با وجود شرایط نامناسب به دلیل چالش های پس از جنگ و انقلاب اسلامی و حضور ارزش های سنتی ، زنان توانستند پیشرفت کرده و به عرصه های اجتماعی و فرهنگی وارد شوند. البته بعضی معتقدند این حضور به دلیل نیاز به زنان در بازار و عرصه جامعه بود. در دولت اصلاحات به دلیل نگرش متفاوت رئیس جمهور و دولت ، نقش و جایگاه زنان بسیار تغییر کرد. به همین دلیل در این دوره زنان توانستند به عرصه اجتماع وارد شوند و محدودیت هایی که پیش از این برای آنان وجود داشت کمتر شد. در دوره ی اصولگرای رادیکال بار دیگر ارزش های سنتی و نقش مادری برای زنان زنده شد. این گفتمان نه تنها آموزش و اشتغال زنان را در اولویت قرار نمی داد بلکه زنان را تنها در چارچوب خانواده می پذیرفت و برای آنان شخصیت مستقل قائل نبود. به همین دلیل درصد زنان شاغل در این دوره بسیار کاهش یافت . در دوره ی اعتدال اگرچه رئیس جمهور و دولت در ابتدا وعده هایی برای پیشرفت زنان و آموزش آنان دادند اما عملا این اتفاق رخ نداد و زنان نتوانستند آنطور که انتظار می رفت رشد کنند.
نویسندگان
مینا تونی فیروزکلا
کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش، دانشگاه مازندران
مریم تونی فیروزکلا
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، موسسه آموزشی آمل آمل
محمد سلیمی راد
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور مرکز آمل