بررسی جایگاه امید در قرآن

به دلیل آنکه امید باعث به وجود آمدن فعالیت های سازنده و ایجاد انگیزه برای ادامه زندگی می شود و انسان را از پوچی و یکنواختی رهایی می بخشد به این موضوع پرداخته می شود. با شناخت امید، روانشناسان و جامعه شناسان می توانند از آن برای مبارزه با روحیه منفی گرایی و نا امیدی در انسان ها استفاده نموده و سرزندگی و نشاط را برای آن ها به ارمغان بیاورند.پس این مسئله مطرح است که جایگاه امید در قرآن چگونه است ؟ امید در لغت به معانی آرزو، رجاء، چشم داشت ، انتظار، و به معانی اعتماد و استواری ، اشتیاق یا تمایل به روی دادن یا انجام امری همراه با آرزوی تحقق آن، توقع و انتظار روی دادن امری خوش آیند، آنچه یا آن که باعث خشنودی و پشت گرمی است ، تکیه گاه، محل پناه آمده است . در مقابل امید، یاس، نا امیدی و بیم داشتن می باشد. در قرآن کریم آیات زیادی راجع به امید وجود دارد و این حقیقت با تعابیری مثل رجاء و یاس و قنوط آورده شده است .قرآن سفارش بسیاری نسبت به امیدوار بودن به رحمت الهی و امید داشتن به زندگی وحیات که در آن انسان احساس آرامش و راحتی می کند نموده است . خصوصا امید به خداوند که این امید مایه برکات زیادی ازجمله آرامش روحی و روانی برای انسان ها می باشد.انسان، بدون امید خصوصا امید به رحمت الهی نمی تواند زندگی خوب و آرامی را داشته باشد. و افراد نا امید و مایوس در زندگی تعادل روحی خوبی ندارند.برای همین شیرینی و لذت زندگی را نمی چشند و همیشه در یک حالت نگرانی و اضطراب و هراس به سر می برند. برای اینکه بتوان در زندگی در همه عرصه ها پیشرفت کرد می بایست در ابتدای کار به عاقبت آن کار امیدوار بود وگرنه با نا امیدی پیشرفتی حاصل نمی شود.

کلیدواژه ها:

جایگاه ، امید ، قرآن