اختلال بیش فعالی / کمبود توجه در دانش آموزان

بیش فعالی یا اختلال نقص توجه که قبلا به عنوان اختلال کمبود توجه یا ADHD شناخته می شد یک اختلال عصبی رفتاری است که با علائم اصلی بی توجهی ، حواس پرتی ، بیش فعالی و تکانشگری مشخص می شود. تصور می شود که بیش فعالی ، شایع ترین اختلال سلامت روان دوران کودکی است که شیوع آن در کودکان بین ۵ تا ۱۱ درصد تخمین زده می شود. ابتلا به این عارضه ممکن است با مشکلات متعددی نظیر تحرک بیش از اندازه و ناتوانی در تمرکز همراه باشد. همه انسانها در مقاطعی از زندگی خود ممکن است بی توجهی یا عدم تمرکز را تجربه کنند. بنابراین ، نشانه های اختلال کم توجهی را می توان به مراتب گستردهتر از این ها دانست . بیش فعالی (ADHD) نوعی اختلال رفتاری-رشدی است که باعث بروز واکنش های تکانشی ، اختلال در یادگیری و فعالیت های فیزیکی بیش از اندازه شده و با برخی رفتارهای غیرعادی همراه است . اختلال نقص توجه بیش تر در کودکان تشخیص داده می شود. با این حال، این اختلال در بزرگسالان نیز مشاهده شده و می تواند زندگی فردی و اجتماعی شخص را با معضلاتی جدی مواجه می کند. ابتلا به این عارضه ، غالبا تمرکز طولانی مدت بر روی یک مسئله واحد را با مشکل مواجه کرده و ممکن است با برخی عوارض روانی نظیر اختلال دوقطبی یا افسردگی همراه باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اختلال بیش فعالی /کمبود توجه در دانش آموزان می باشد. از این رو روش غالب در این تحقیق روش توصیفی - کتابخانه ای می باشد که با استفاده از ابزار فیش برداری و مراجعه به پایگاه ها و کتاب ها و منابع اطلاعاتی داخلی و خارجی اقدام به جمع آوری اطلاعات و داده های لازم شده است .

کلیدواژه ها:

اختلال بیش فعالی ، کمبود توجه ، دانش آموزان