بررسی رویکرد شناختی رفتاری مرتبط با تشویق تنبیه و رفتار با دانش آموز

رویکردهای شناختی رفتاری برای درمان طیف وسیعی از اختلالات، از جمله اضطراب، هراسها، افسردگی ، اعتیاد و انواع رفتارهای ناسازگارانه مورد استفاده قرار گرفته است . درمان شناختی رفتاری یکی از روشهای درمانی است که بیشترین پژوهش ها را به خود اختصاص داده زیرا این روش درمانی بر هدف مشخصی تمرکز دارد و نتایج آن نسبتا به سادگی قابل ارزیابی است . تنبیه در مواردی بکار می رود که رفتار دانش آموز ناپسند،برخلاف مقررات و غیردلخواه است و می خواهیم آن را خاموش و تضعیف کنیم . این دو روش باید بطور صحیح بکار رود تا موجب آرامش خاطر گردد.در مورد تشویق و تنبیه مطالعات زیادی توسط روانشناسان صورت گرفته است و این مطالعات نشان می دهد که اثر تشویق بیش از تنبیه است و تا جایی که ممکن است باید از تنبیه خودداری شود زیرا تنبیه عوارضی ناخوشایند را دربردارد. تشویق باید بجا و مناسب باشد و به محض مشاهده و انجام رفتار مناسب از سوی دانش آموز باید بلافاصله اعمال گردد و از تشویق های بی مورد نیز بایدخودداری کرد. تشویق مناسب و بجا در یادگیری تاثیر به سزایی دارد. تنبیه نیز باعث تضعیف رفتارهای ناپسند می شود و اکثرا تنبیه به خاطر رفتاری است که مورد قبول بزرگان و اجتماع نیست . تنبیه نیز باید بجا و درست اعمال شود ومناسب خطای کودک باشد، و به محض انجام کار خلاف از سوی کودک تنبیه باید اعمال گردد و دلیل تنبیه نیز روشن شود.

کلیدواژه ها:

شناختی رفتاری ، تشویق ، تنبیه ، دانش آموز