بررسی اصول مهارت حل مساله و خودآگاهی در دانش آموزان

زندگی مساله است و آموزش و پرورش زمینه ساز پرورش استعدادهای یادگیرندگان برای کمک به یافتن راه حل برای حل مسائل زندگی است . پس باید دغدغه تمام رویکردهای آموزش پرورش؛نظام برنامه ریزی درسی و معلمان کمک به یادگیرندگان در جهت حل مسائل باشد و در غیر اینصورت فعالیت یاددهی یادگیری بی ثمر خواهد بود. آموزش و پرورش هم مساله است و هم آماده شدن برای حل مساله .تمام معلمان درس های مختلف در مدرسه باید به دانش آموزان شیوه پاسخ گویی به سوالات و حل مسایل را آموزش دهند تا دانش آموز فرصت به پرسش گرفتن از واقعیتها و روش ها داده شود و به کاوشگری سوق داده شوند به حافظه سپردن اطلاعات به صورت طوطی وار بدون درک عمیق روشی غلط است . یادگیری مبتنی بر حل مساله ساختاری جهت برای کشف فراهم میاورد تا به دانش آموزان یادگیریشان درونی شده و به فهم و درک عمیقتری دست بیابند. خودآگاهی یعنی راهی که باعث می شود خود را بشناسیم و بدانیم چه کسی هستیم ،چه استعدادی داریم و آرزوهایمان چیست . شبیه چه کسی هستیم ، دیگران درباره ی ما چه فکری دارند و... خودآگاهی در دانش آموزان باعث درک بهتر آنها به استعدادهای خود واستفاده بهتر از توانایی و استعدادهای خواهد شد . متاسفانه بعضی از افراد توانایی های خود را نادیده میگیرند و حسرت داشتن توانایی های دیگری را می خورند این افراد به جای این که در صدد کشف استعداد ها و توانایی هایشان باشند سعی می کنند کارهای دیگران را تقلید کرده و مانند آنها عمل می کنند و وقتی هم نتوانستند خیلی زود ناامید شده و به خدا بد گمان می شوند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، حل مساله ، خودآگاهی ، دانش آموز.