تاثیر ازدواج مجدد در دوره سالمندی بر ارتقاء کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی سالمندان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ازدواج مجدد در دوره سالمندی بر کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی سالمندان انجام گرفت . برای رسیدن به هدف فوق مطالعه با روش کیفی داده بنیاد ساختارگرا، با نمونه گیری هدفمند از بین کلیه سالمندان ساکن شهر تهران، که همسر خود را از دست داده و در حال حاضر متاهل بودند، صورت گرفت . ابزار گردآوری دادهها مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته بود که تا رسیدن به حد اشباع ( ۱۸ نفر) ادامه یافت . تحلیل دادهها با روش ساختارگرایی چارمز انجام شد. یافته های پژوهش تاثیر ازدواج مجدد بر سالمندان را در دو مضمون اصلی شامل ارتقاء کیفیت زندگی و بهزیستی روانشناختی و هفت زیرمضمون کیفیت زندگی (با سه زیرمضمون سلامت روان، رابطه اجتماعی ، سلامت محیط ) و بهزیستی روانشناختی (با چهار زیرمضمون خودپذیری ، رابطه مثبت با اطرافیان، تسلط بر محیط ، رشد شخصی ) مشخص کرد. یافته های پژوهش حاضر ضمن شناسایی تاثیر مثبت ازدواج مجدد در سالمندان، ازدواج مجدد را روشی مفید برای سالمندان بیوه معرفی کرد.

کلیدواژه ها:

ازدواج مجدد ، سالمندان ، کیفیت زندگی ، بهزیستی روانشناختی .