امید در نظریه اسنایدر و ارتباط آن با خود پنداره تحصیلی
محل انتشار: دهمین همایش ملی تازه های روانشناسی مثبت
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 237
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCPP10_0692
تاریخ نمایه سازی: 7 تیر 1403
چکیده مقاله:
شاخص امید به تحصیل نشان دهنده متوسط سالهایی است که یک کودک میتواند انتظار داشته یا امیدوار باشد. که در مقاطع مختلف تحصیلات رسمی ابتدایی راهنمایی متوسطه عالی ثبت نام کرده و آموزش ببیند. برخلاف باور عموم هوش و استعداد تنها عوامل تعیین کننده موفقیت دانش آموزان نیستند؛ حتی افراد مستعد نیز ممکن است از رسیدن به سطوحی که پتانسیل لازم برای آن را دارند باز بمانند. بسیاری از پژوهشگران بر این عقیده اند که انگیزش تنها عاملی است که به طور مستقیم بر موفقیت تحصیلی اثر می گذارد سایر عوامل از طریق تاثیرشان بر انگیزش به عنوان موثرترین عامل بر موفقیت تحصیلی در بین سایر عوامل شناخته شده است. اسنایدر (۱۹۹۱) در اعتباریابی امید در کودکان اشاره میکند که بین نمرات بالا در امید برای آینده و تمرات بالا در امتحانات ارتباط مثبت وجود دارد. همچنین شواهد تحقیقی نشان میدهد مداخلات امید آموزی میتوانند سطح امید را افزایش دهند. در نمونه دیگر محققان بیان داشته اند که دانشجویان پر امید بیشتر احتمال دارد که باور کنند به نمره نهایی مورد نظر خود خواهند رسید در واقع دانشجویان پرامید به توانایی تحصیلی خود اعتماد بیشتری دارند.
کلیدواژه ها:
امید تحصیل دانش آموزان
نویسندگان
حبیب دلاویز
کارشناسی کامپیوتر گلستان ایران