بررسی اهمیت آموزش مهارت های ارتباطی در کیفیت سلامت روانشناختی دانش آموزان

دوره نوجوانی دوره ای است که در مصادف با تغییر و انتقال. استقلال نسبی از والدین و وابستگی به گروه همسالان و دوستان ، رشد وتحول مفهوم خود و هویت یابی اجتماعی و جنسی ، اتتخاب رشته تحصیلی ، برنامه ریزی برای دانشگاه و انتخاب شغل از جمله عواملی هستند که برای نوجوانان تنیدگی هایی را ایجاد می کنند. ارتباطات انسانی و روابط بین فردی موثر ، اساس و شالوده هویت و کمال انسان است و مبنای اولیه پیوند وی با دیگران را تشکیل می دهد و موجب شکوفایی افراد و بهبود کیفیت روابط می شوند. اثر بخش بودن آموزش مهارت ها در بهبود شیوه حل مساله افراد است . حل مساله ، فرایندی است که طی آن فرد می کوشد راهبردهای موثر و سازگارانه مقابله ای برای مشکلات روزمره را تعیین و ابداع کند که خود منجر به افزایش توانایی و پیشرفت شخصی و اجتماعی شده و نشانه شناسی روانی را کم می کند. جرات ورزی شیوه ای از ابراز نیازها، خواسته ها و احساسات است که به معنی به رسمیت شناختن حقوق خود در عین احترام گذاشتن به حقوق دیگران است . در این پژوهش به برررسی اهمیت آموزش مهارت های ارتباطی در کیفیت سلامت روانشناختی دانش آموزان پرداخته می شود.

کلیدواژه های بررسی اهمیت آموزش مهارت های ارتباطی در کیفیت سلامت روانشناختی دانش آموزان:

مهارت ارتباطی ، سلامت روانشناختی ، دانش آموز ، آموزش