بررسی اهمیت آموزش مهارت های ارتباطی در کیفیت سلامت روانشناختی دانش آموزان

دوره نوجوانی دوره ای است که در مصادف با تغییر و انتقال. استقلال نسبی از والدین و وابستگی به گروه همسالان و دوستان ، رشد وتحول مفهوم خود و هویت یابی اجتماعی و جنسی ، اتتخاب رشته تحصیلی ، برنامه ریزی برای دانشگاه و انتخاب شغل از جمله عواملی هستند که برای نوجوانان تنیدگی هایی را ایجاد می کنند. ارتباطات انسانی و روابط بین فردی موثر ، اساس و شالوده هویت و کمال انسان است و مبنای اولیه پیوند وی با دیگران را تشکیل می دهد و موجب شکوفایی افراد و بهبود کیفیت روابط می شوند. اثر بخش بودن آموزش مهارت ها در بهبود شیوه حل مساله افراد است . حل مساله ، فرایندی است که طی آن فرد می کوشد راهبردهای موثر و سازگارانه مقابله ای برای مشکلات روزمره را تعیین و ابداع کند که خود منجر به افزایش توانایی و پیشرفت شخصی و اجتماعی شده و نشانه شناسی روانی را کم می کند. جرات ورزی شیوه ای از ابراز نیازها، خواسته ها و احساسات است که به معنی به رسمیت شناختن حقوق خود در عین احترام گذاشتن به حقوق دیگران است . در این پژوهش به برررسی اهمیت آموزش مهارت های ارتباطی در کیفیت سلامت روانشناختی دانش آموزان پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباطی ، سلامت روانشناختی ، دانش آموز ، آموزش