بررسی تفاوت های دانش آموزان اجتماعی و انزوا طلب در دوره ابتدایی

یکی از مشکلات کودکان در دوران حساس و پراهمیت کودکی که در همان دوران ابتدایی باید مورد توجه قرار گیرد گوشه گیری و دوربودن از اجتماع است ، این مشکل به صورت حاد در دوران نوجوانی خود را نشان می دهد. کودکی دورهای است که در آن دانش آموز بیش از هر زمان دیگر نیاز به راهنمایی و مشاوره دارد. کودکان ضمن مشورت با اولیا و مربیان، دست کم باید بداند که چگونه خود را بهتر بشناسد و از برخوردهای زیانبخش در محیط خانه و مدرسه پپرهیز کند. بدیهی است که خلاقیت و ابتکار فردی معلمان و اولیای خانه با توجه به تفاوتهای فردی دانش آموزان، نقش سازندهای در امر مشاوره خواهد داشت . گوشه گیری ، کم رویی و انزواطلبی عارضه ای است که باعث می شود دانش آموزان از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این افراد نوعا با تقلیل یافتن علایق ذهنی و عاطفی نسبت به اطرافیان خود از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروماند. کودکی که کم رو و گوشه گیر است معمولا از حضور در فعالیت های جمعی سر باز می زند و فقط با تک دوست خود که نوعا به او بسیار وابسته می شود اوقات خود را سپری می کند .در این پژوهش به بررسی و مقایسه ویژگی دانش آموزان اجتماعی و انزوا طلب ۸ تا ۱۰ سال پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

انزوا طلب ، اجتماعی ، دانش آموز.