بررسی تاثیر ارزشیابی توصیفی بر عملکرد و امید به تحصیل دانش آموزان مقطع ابتدایی

برای دانش آموزان خردسال ابتدایی ، استفاده از آزمونهایی که فقط دانش آنها را از آموخته هایشان ارزیابی می کند، گاهی اوقات باعث می شود دانش آموزان به جای استفاده از آموخته هایشان در یک تکلیف ، آموخته های خود را حفظ کنند. وقتی نوبت به ابداع یک ارزیابی مبتنی بر عملکرد مناسب می رسد، داشتن نظرات آنها می تواند بسیار لذت بخش باشد. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ارزشیابی توصیفی بر عملکرد و امید به تحصیل دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. روش اجرای پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان ثلاث باباجانی است که در سال تحصیلی ۳ ۰-۰۲ مشغول به تحصیل هستند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۲۳۰نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ها استفاده شد.. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد ارزشیابی توصیفی تاثیر مثبت و معنی داری بر عملکرد تحصیلی و امید به تحصیل دانش آموزان دارددر تبیین این یافته ها هدف اصلی سنجش و ارزشیابی ، ارتقاء یادگیری دانش آموزان ، محتوا و چگونگی ارزشیابی در فرآیند تدریس ، نحوه مطالعه و کیفیت یادگیری دانش آموزان را رقم می زند. اگر معلم بر حفظ کردن مطالب بی ارتباط تاکید کند دانش آموزان به یادگیری سطحی و طوطی وار روی می آورند. به همین دلیل است که کفته اند: اگر می خواهید نظام آموزشی را بهبود ببخشید شیوه های سنجش و ارزشیابی را اصلاح کنید.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، عملکرد تحصیلی ، امید به تحصیل