اقدام پژوهی : چگونه توانستیم مشکلات گوشه گیری و انزواطلبی دانش آموزان را کاهش دهیم ؟

گوشه گیری و انزواطلبی است یکی از انواع اختلالهای رفتاری دانش آموزان است که کمتر مورد توجه قرار گرفته ، زیرا کودک کمرو و گوشه گیر اغلب برای دیگران ناراحتی ایجاد نمی کند اما خود نیز در درون احساس شادی نمینماید. گوشه گیری ، کم رویی و انزواطلبی عارضه ای است که باعث می شود کودک و نوجوان از برقرارکردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این پژوهش با مشاهده وضعیت ابوالفضل ، یکی از دانش آموزان پسر پایه پنجم دبستان در شهرستان فسا به بررسی علت و راهکارهای گوشه گیری میپردازد و از طریق مصاحبه با مدیر و معلم دانش آموز، مطالعه مقالات و کتابهای متعدد و پژوهش و بررسی سعی در ارائه راه حل در جهت کاهش گوشه گیری ابوالفصل دارد.از آنجا که ابوالفضل در زمینه پژوهش و وسایل کمک آموزشی و ابتکاری استعداد بالایی دارد، راه حل انتخابی اینجانب از بین راه حل های متعدد، تمرکز بر توانایی پژوهش و وسایل کمک آموزشی و ابتکاری وی است . مانند سپردن مسئولیت ، درست کردن وسایل کمک آموزشی و ابتکاری بعضی از درسها به ابوالفضل برای گذاشتن در کلاس و عضویت ابوالفضل در مسابقات طرح جابربن حیان در سطح مدارس و تشویق وی به شرکت در مسابقه پژوهشی و ابتکاری در سطح کلاس و دبستان. این راه حلها باعث می شود تا ابوالفضل به استعداد خود پی ببرد و به تدریج در بین دانش اموزان مهارتش آشکار گردد و نگرش همسالان نسبت به او تغییر نماید در نتیجه اعتماد به نفسش تقویت شود. در پایان باید خاطر نشان ساخت که گوشه گیری و انزوای دانش آموزان را می توان با آموزش مهارت برقراری روابط اجتماعی ، شرکت د ر فعالی fتهای گروهی با راهنمایی و تشویق معلمان، تعیین مسوولیتهای هرچند کوچک و جزیی برای دانش آموزان گوشه گیر در کلاس درس و در نظر گرفتن پادا شهای مناسب برای انجام دادن صحیح کارها و شناسایی نقاط قوت و استعدادهای آنها و برجسته کردنشان تا حدود زیادی کاهش داد یا به طور کامل از بین برد.

کلیدواژه ها:

گوشه گیری ، انزواطلبی ، مشکلات رفتاری ، اقدام پژوهی .