تببین رویکردهای یادگیری و تاثیر آن موفقیت تحصیلی دانش آموزان

مهمترین عامل تعیین کننده علاقه مندی یا بی علاقگی دانش آموز نسبت به درسها و تکالیف مختلف یادگیری تجارب موفقیت آمیز یا شکست او در یادگیریهای درسهای مختلف است . یعنی اگر دانش آموز طی سالهای مدرسه همواره تجارب موفقیت آمیزی کسب کند به تدریج برعلاقه او نسبت به یادگیری دروس مختلف و کل محیط مدرسه افزوده می شود. و درنتیجه مفهوم مثبتی از خود دراو تشکیل می شود، اما اگر این تجارب غالبا با شکست توام باشند، اندک اندک دریادگیرنده، بی علاقگی و بی میلی نسبت به دروس و مدرسه ایجاد می شود و سرانجام ممکن است به مفهومی منفی از خود و تواناییهای خود دراو بینجامد. بنابراین ، بهترین راه جلوگیری از بی میلی و بی علاقگی در یادگیرنده و افزایش سطح علاقه و نگرش مثبت او نسبت به یادگیری و فعالیتهای مدرسه ، فراهم کردن امکانات کسب توفیق در یادگیرنده است . پیشرفت تحصیلی بیانگر میزان دستیابی به استانداردها و اهداف آموزشی است . به عبارت دیگر، به معنای موفقیت است و برای تعیین پیشرفت در تحصیل به کار میرود. پیشرفت تحصیلی سنجشی ، از طریق آزمون تعریف میشود و در مفهوم کلی در حالی که متمایز از آزمونهای استعداد و هوش میباشد، آنچه را که در ریاضیات، تاریخ و غیره انجام گرفته است را میسنجد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، موفقیت تحصیلی ، دانش آموزان ، مدرسه